Cornelia Funke - Atramentowy świat 3 - Atramentowa śmierć, E-Booki różne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Od czasu niezwykłych wydarzeń opisanych w Atramentowej krwi, kiedy to opowieść
Atramentowe serce w czarodziejski sposób wciągnęła Meggie, Mo i Smolipalucha na swoje
karty, życie w Atramentowym Świecie stało się nie do zniesienia. Cień nadziei na odmianę
złego losu pojawia się dopiero wtedy, gdy Mo zawiera niebezpieczny układ ze śmiercią.
...świat wytrzymujący konkurencję ze światem Tolkiena...
- „The Times”
ATRAMENTOWA
Ś
MIER
ć
CORNELIA FUNKE
Może to tęsknota wiąże ze sobą wszystkie rzeczy.
Dla Rolfa, zawsze - nie ma lepszej rzeczy niż poślubienie Smolipalucha.
Dla Ileen, doświadczonej w cierpieniu, która była zawsze przy mnie, rozumiejąc i
kojąc mój ból.
Dla Andrew, Angie, Antonii, Cama i Jamesa, Caroline, Feliksa, Mikki oraz - nie mniej
ważnych Lionela i Olivera za światło, ciepło i przyjaźń, którymi opromieniali mroczne dni.
A także dla Miasta Aniołów, które karmiło mnie dzikim pięknem i poczuciem, że
wreszcie odnalazłam swój Atramentowy Świat.
A to jest w nim?
Atramentowe serce
Meggie
Córka Mo i Resy; podobnie jak ojciec potrafi, czytając książkę na gtos,
ożywiać jej postacie. Od blisko roku Meggie mieszka z rodzicami u Elinor,
ciotki Resy. Od czasu przygód w wiosce Capricorna Meggie pragnie jednego: pisać tak jak
Fenoglio, aby mogła nie tylko sprowadzać do realnego świata postacie z książek, ale też
odsyłać je z powrotem za pomocą odpowiednio dobranych słów.
Mortimer Folchart, zwany Mo lub Czarodziejski Język
Introligator, „lekarz książek”, jak nazywa go córka. Potrafi on, jak mówi Meggie,
„samym tylko głosem malować obrazy w powietrzu”. Mo przywołał z pewnej książki
postacie Capricorna, Basty i Smolipalucha, ale wtedy zniknęła w tej samej książce jego żona
Resa. Od tego czasu unika czytania na głos.
Resa (Teresa)
Żona Mo, matka Meggie i ulubiona siostrzenica Elinor. Spędziła wiele lat w
Atramentowym Świecie. Dariusz sprowadził ją znów do naszego świata, ale straciła przy tym
głos. Po „powrocie” przez kilka lat była służącą Mortoli i Capricorna; tam poznała
Smolipalucha i nauczyła go czytać i pisać.
Elinor Loredan
Ciotka Resy; bibliofilka, zwana też złośliwie pożeraczką książek. Przez wiele lat
wolała towarzystwo książek niż ludzi. Jednak po przygodach w wiosce Capricorna w jej
domu zamieszkali nie tylko Meggie, Mo i Resa, ale także lektor Dariusz oraz cala gromada
wróżek, gnomów i szklanych ludzików.
Fenoglio
Poeta i pisarz; to on napisał książkę, wokół której wszystko się kręci, pod tytułem
Atramentowe serce, i stworzył opisany tam Atramentowy Świat. Z tej właśnie książki
pochodzą Basta, Smolipaluch i Capricorn; Fenoglio napisał również słowa, które zabiły
Capricorna i za pomocą których Meggie sprowadziła z Atramentowego serca Cień. W zamian
za to tej samej nocy autor został przeniesiony do własnej historii.
Smolipaluch
Zwany także połykaczem ognia, przez dziesięć lat mieszkał wbrew własnej woli w
naszym świecie, kiedy Mo sprowadził go z jego historii. Trzy długie blizny na twarzy to ślady
noża Basty. Smolipaluch nie rozstaje się z oswojoną kuną imieniem Gwin. Na końcu kradnie
Mo egzemplarz Atramentowego serca, książki, z której pochodzi i do której rozpaczliwie
próbuje powrócić. Aby spełnić swe marzenie,
Smolipaluch sprzymierzy! się nawet z Capricornem, zdradzając Mo i Meggie. Ponadto
zataił przed Mo miejsce pobytu jego żony Resy, jej zaś nie powiedział nic o Meggie i Mo.
Uczynił to z zemsty za to, że Mo wyrwał go z jego ukochanego świata.
Gwin
Kuna z różkami towarzysząca Smolipaluchowi. W pierwotnej wersji Atramentowego
serca Smolipaluch miał zginąć przy próbie ratowania Gwina przed ludźmi Capricorna.
Farid
Tego arabskiego chłopca Mo przez pomyłkę sprowadził z Baśni z tysiąca i jednej
nocy; jest on biegły w podkradaniu się, kradzieżach, szpiegowaniu, pętaniu więźniów i innych
zbójeckich sztuczkach. W naszym świecie staje się jednak pilnym uczniem Smolipalucha i
jest mu ślepo oddany.
Capricorn
Herszt bandy podpalaczy i szantażystów, którego Mo ożywił, czytając Atramentowe
serce. Przez blisko dziesięć lat polował na Mo, chcąc, by ten swoją sztuką pomnożył jego
potęgę i bogactwo. Postanowił też spalić wszystkie egzemplarze Atramentowego serca, aby
nigdy już żaden lektor nie mógł go odesłać z powrotem do świata, który opuścił. Uwięził
Meggie i zmusił ją, by sprowadziła Cień - jego dawnego krwiożerczego sługę. Ostatecznie
Capricorn poniósł śmierć za sprawą Cienia, słów Fenoglia i głosu Meggie.
Mortola
Zwana inaczej Sroką. Matka Capricorna, trucicielka. Resa, matka Meggie, przez kilka
lat była jej służącą. Capricorn utrzymywał, że jest jego gospodynią, wstydził się bowiem jej (i
własnego) niskiego pochodzenia. Mortola jest inteligentniejsza - a zarazem gorsza - od
niejednego łotra na tronie występującego w tej historii.
Basta
Jeden z najbardziej oddanych pomocników Capricorna. Bardzo przesądny i zakochany
w swoim nożu, bez którego nie rusza się nawet na krok. Wiele lat temu Basta pokaleczył
nożem twarz Smolipalucha. Właściwie z woli Capricorna mial zostać zabity przez Cień, gdyż
pozwolił umknąć Smolipaluchowi. Ale śmierć Capricorna uratowała mu życie. Uchronił się
nawet przed słowami Fenoglia, które sprawiły, że wielu ludzi Capricorna zginęło wraz ze
swym panem. Stało się tak być może dlatego, że kiedy Cień siał zniszczenie wśród
podpalaczy, Basta był akurat uwięziony przez swego pana. On sam jednak twierdzi, że to jego
historia zachowała go przy życiu, bo tak bardzo za nim tęskniła.
Dariusz
Dawny lektor Capricorna, przez Bastę zwany Jąkałą. Pomaga Elinor w bibliotece.
Ponieważ podczas głośnej lektury często bardzo się bał, postacie, które sprowadzał z książek,
zjawiały się z reguły okaleczone (na przykład Resa straciła mowę). fi
Atramentowa krew
Dodatkowo w drugiej części trylogii o Atramentowym Świecie występują:
Z naszego Świata
Orfeusz - poeta i lektor, przez Farida nazywany Świecącą Gębą. Cerber - pies
Orfeusza. Cukier - osiłek, inaczej czlowiek-szafa; służy Mortoli, a później Orfeuszowi.
Z Atramentowego Świata
Waganci (kuglarska brać). Podniebny Tancerz - dawniej linoskoczek, obecnie
posłaniec; przyjaciel Smolipalucha. Czarny Książę - mistrz w rzucaniu nożami, król
wagantów, najlepszy przyjaciel Smolipalucha; zawsze towarzyszy mu wierny niedźwiedź.
Niedźwiedź - czarny niedźwiedź, którego Czarny Książę uratował od niedoli tańczącego
niedźwiedzia. Kopeć - połykacz ognia. Baptysta - aktor, twórca masek dla aktorów, o twarzy
oszpeconej ospą. Siłacz - potrafi zginać żelazne sztaby i podnosić do góry kilku mężczyzn
naraz.
W Nieprzebytym Lesie
Rusałki - żyją w sadzawkach i stawach w Nieprzebytym Lesie. Błękitne wróżki - to za
nimi tak bardzo tęsknił Smolipaluch, przebywając na wygnaniu w naszym świecie.
Ogniste elfy - robią miód, który daje zdolność rozumienia języka ognia. Białe damy -
pomocnice śmierci. Sójka - wymyślony przez Fenoglia-legendarny dobry zbójca, który, jak
niegdyś Robin Hood, mści się na możnych i pomaga prostemu ludowi.
W Ombrze
Minerwa - gospodyni Fenoglia.
Despina - córka Minerwy.
Iwo - syn Minerwy.
Kryształek - szklany ludzik Fenoglia.
Na zamku w Ombrze
Tłusty Książę - pan zamku i miasta Ombra; od śmierci syna zwany także Smutnym
Księciem. Cosimo - zwany również Pięknym Cosimem; zmarły syn Tłustego Księcia. Tulio -
paź Tłustego Księcia o twarzy porosłej sierścią.
Wiolanta - zwana inaczej Brzydką Wiolantą; córka Żmijogłowego i wdowa po
Pięknym Cosimie. Jacopo - syn Cosima i Wiolanty. Balbulus - iluminator; Wiolanta
przywiozła go do Ombry jako „posag”. Brianna - służy u Wiolanty; córka Roksany i
Smolipalucha. Anselmo - strażnik.
W zagrodzie Roksany
Roksana - żona Smolipalucha; dawniej wagantka, potem porzuciła wędrowny tryb
życia; uprawia zioła lecznicze, jest cenioną zielarką. Jehan - syn Roksany z drugiego
małżeństwa; jego ojciec, mąż Roksany, od dawna nie żyje. Skoczek - kuna z różkami.
Rosanna - młodsza nieżyjąca córka Smolipalucha i Roksany.
W TAJNYM obozie Dwupalcy - wagant, dobrze gra na flecie, chociaż ma u jednej
ręki tylko dwa palce.
Krzywopalca - stara wagantka; jest przeciwna temu, by waganci ukrywali Mo i Resę
w Tajnym Obozie. Benedykta - niedowidząca wagantka. Mina - ciężarna wagantka. Pokrzywa
- zielarka.
w gospodzie na skraju Nieprzebytego Lasu
Karczmarz - znany z kiepskiej kuchni. Mszanka - „leśna kobieta”, zielarka.
W Mysim Młynie
Młynarz - odziedziczył młyn po poprzednim młynarzu, który był wrogiem
Żmijogłowego. Syn młynarza - blady ze strachu; ciekawe dlaczego?
W PRZYTUŁKU DLA CHORYCH Puszczyk - cyrulik; opiekował się
Smolipaluchem, kiedy ten byl jeszcze dzieckiem.
Bella - stara zielarka, zna Smolipalucha prawie tak samo długo jak Puszczyk. Carla -
mała posługaczka.
W Mrocznym Zamku
Żmijoglowy - zwany także Srebrnym Księciem, najokrutniejszy książę w
Atramentowym Świecie. Piąta żona Żmijogłowego - urodziła już dwie córki, jest znów w
ciąży; Żmijogłowy ma nadzieję, że tym razem urodzi mu się wreszcie syn. Rozpruwacz -
jeden z podpalaczy Capricorna; pracuje teraz dla Żmijogłowego.
Piszczałka - zwany też Srebrnym Nosem; dawniej grajek Capricorna, obecnie śpiewa
swoje ponure piosenki dla księcia Mrocznego Zamku. Podpalacz - następca Capricorna,
obecnie herold Żmijogłowego. Taddeo - bibliotekarz. Pancerni - rycerze Żmijogłowego.
W Borsuczej Jamie
Drab - zbójca, sojusznik Czarnego Księcia.
Atramentowa śmierć
Dodatkowo w trzeciej części trylogii o Atramentowym Świecie
występują:
Blyszczek - szklany ludzik Orfeusza,
starszy brat Jaspisa; zarozumiały i zly, ślepo oddany swemu panu; na każdym kroku
dokucza bratu.
Cielęca Głowa - patrz: Orfeusz.
Czarnobrody - zbójca, zwolennik
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Cornelia Funke - Atramentowy świat 3 - Atramentowa śmierć, E-Booki różne

Odnośniki